بزرگ‌ترین نمایشگاه هوایی سال در یک نگاه

LauncherOne: لانچر وان (به معنی پرتابگر 1) شاید مهم‌ترین خبر تکنولوژی نمایشگاه امسال بود که ریچارد برنسون، موسس ویرجین گلکتیک خبر آن را خیلی غیر منتظره منتشر کرد.

لانچر وان به صورت کلی راکت یک مرحله‌ای هواپرتابی است که از هواپیماهای وایت‌نایت (به معنی شوالیه سفید) ویرجین گلکتیک در ارتفاع بالا رها می‌شود تا محموله خود را به مدار رساند.

این سیستم امکان حمل ماهواره های کوچک با میانگین وزنی 100 کیلوگرم را به مدار زمین آن‌هم با هزینه تمام‌شده بسیار پایین ممکن می‌کند. شروع پروازهای این سیستم برای سال 2016/ 1395 برنامه‌ریزی شده است.

Diamond DA42: دیاموند دی.ای4 هواپیمای دو موتوره به ظاهر متعارفی بود که امسال در نمایشگاه به دنبال مشتری می‌گشت. این هواپیما در اصل به عنوان گشت هوایی و شنود الکترونیکی طراحی شده که حضور خلبان در آن کاملا اختیاری است.

به این ترتیب هواپیما هم با خلبان و هم بدون خلبان می‌تواند برای 24 ساعت پرواز کند. این هواپیما نخستین بار 10 سال پیش پرواز کرد و امروزه در انگلیس و چهار کشور مختلف به پرواز در می‌آید.

EF-2000: بر اساس توافقی که در طول نمایشگاه امسال اعلام شد هر چهار کشور درگیر در برنامه ساخت جنگنده یوروفایتر تایفون توافق کرده‌اند تا برای جلب مشتریان بیشتر برنامه تایفون را به سطحی جدید توسعه دهند.

بر این اساس امکانات هوا به هوا و هوا به سطح بیشتری به تایفون اضافه خواهد شد.

از میان توافقات جدید می‌توان به یک رادار آرایه فازی جدید به همراه امکان حمل موشک های هوا به هوای متئور اشاره کرد.

V-22: بوئینگ در نمایشگاه امسال باز هم به دنبال مشتریانی بالقوه برای تیلیت‌روتر معروف خود وی 22 می‌گشت.

این طور که به نظر می‌رسد تاکنون انگلیس، کانادا و امارات نسبت به این هواگرد علاقه نشان داده‌اند با این حال هنوز هیچ سفارش رسمی برای وی 22 ثبت نشده است.

تاکنون 160 فروند وی 22 سفارش داده شده که همگی به نیروی هوایی و تفنگداران دریایی ایالات متحده تحویل داده شده‌اند

A-400M: برخلاف انتظارها ایرباس ای400 در نمایشگاه امسال فقط حضوری ثابت داشت و در نمایش های هوایی شرکت نکرد.

هواپیمای ترابری پرحاشیه ایرباس این روزها با مشکلات فنی زیادی دست‌وپنجه نرم می‌کند.

اینطور که گفته می‌شود مشکلات فنی هواپیما همچنان تاخیرهای بیشتری را به برنامه تولید آن تحمیل خواهد کرد. ایرباس ای 400 ام تا همین امروز دست کم با سه سال تاخیر در آغاز خط تولید خود مواجه است.